maandag 31 december 2018

Stilstaan

Eind 2013, begin 2014,
was ik na ingrijpende veranderingen in mijn leven
heel erg zoekend naar nieuwe invulling,
nieuwe vervulling, nieuwe tevredenheid.

Het zorgde toen alvast voor de geboorte van deze blog.

Die gedurende die 5 jaar  slechts zeer summier gevuld raakte,
maar me toch nu en dan de noodzakelijke uitlaatklep bezorgde,
wat ook het doel & bestaansreden was.

Na die 5 jaren en op de laatste dag van 2018
maak ik graag weer eens de balans op.




Net als toen voelde ik me opnieuw op zoek.
Ik stond een gans jaar op los zand,
zonder houvast, zwalpend.

Met tegelijk de 24/24, 7/7 zorg over 3 kinderen,
die steun zoeken bij en afhankelijk zijn van
iemand die zich zelf nog al te vaak wankel voelde.

wankel evenwicht in Normandiƫ


Een verantwoordelijkheid die me dwong om actie te ondernemen
om stabiliteit te kunnen bieden.
Ik worstelde zo bijvoorbeeld te hard met spijt en schuldgevoelens,
om zelf die sterke rots te kunnen zijn voor hen.

-click to play-

 En net als 5 jaar geleden,
leken de oplossingen vanzelf naar me toe te komen.
Ze lagen er wellicht altijd al te wachten, onopgemerkt,
maar enkel wie zoekt, die vindt,
natuurlijk.


 naar balans zoeken in Ibiza

Zelfcompassie, meditatie en affirmaties bleken de toverwoorden.

Maar wat echt bij me resoneerde
en me helemaal bood wat ik zocht,
waren de tools van lifecoaches Paulien en Barbara.
Beiden baseren hun methodes op 'de kracht van gedachten'.
Zoals wel meer doen en zoals je ook terug kan vinden in 
boeken over The Secret, De Wet van de Aantrekking etc.
Maar bij hen vond ik een totaalplaatje dat klopte.
Beeld, woord, geluid, inhoud,
alles sloot naadloos aan en raakte me
met schoonheid en puurheid.

Ik ben dankbaar voor de stappen
die ik het voorbije jaar kon zetten met hun hulp.
Ik kon me emotioneel vrijmaken van het zwaar wegende schuldgevoel,
wat ik eerder enkel rationeel van me af kon praten.
Ik hield op met vergeving te vragen 
(in interne monologen, in dromen, op het kerkhof),
die toch nooit kon komen
en ik leerde iets veel krachtigers:
mezelf en hem vergeven.

genieten van het licht in Cadzand









Het was een openbaring en een bevrijding.
Ik zag weer klaarder, helderder.
2018 bracht me zo veel,
nieuwe inzichten,
nieuwe ideeĆ«n, 
nieuwe manieren om om te gaan met verlies, pijn & verdriet,
met onbegrip van mensen die niet beter weten,
met de tegenslagen en stormen die nu eenmaal gepaard gaan met leven.

Rotterdam
op weg naar nieuw geluk



Gelijk wat 2019 ons brengt,
ik voel me er klaar voor.
Mijn wens voor jou is:
ik hoop jij ook.


















3 opmerkingen:

  1. Dag zus,
    Respect voor je woorden, voor je zoektocht naar kracht om er te zijn voor de kinderen, voor het accepteren van vergiffenis.
    Wij wensen jou en de kinderen vooral een warm en liefdevol 2019.
    Moe.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. <3
    Blij dat je vergeving vond in 2018. En ik kan het niet meer eens zijn met de laatste kaart-tekst. 'appreciate life for what it is'
    Want het is een geschenk op zich. Aan ons om dat te leren zien en te beLEVEN.
    Warme wensen 2019 in :D Hopend in stille herkenning af en toe je pad te mogen kruisen ook in dit verse jaar.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Je bent een supersterke vrouw, waar ik enorm naar opkijk. Je doet het maar met drie opgroeiende kinderen, ieder zoekend naar hun eigenheid. Het doet me deugd te zien dat het mogelijk is, ook al zit je heel diep. Ik spiegel me alvast aan jouw kracht en vastberadenheid! Mooi verwoord! ��

    BeantwoordenVerwijderen

Ik ben superbenieuwd naar je reactie, vraag, bedenking!