vrijdag 5 februari 2016

Daag jezelf eens uit

Vasten.
Weerstaan aan koekjes, taartjes, chocola,...
Moeilijk voor de zoetebek die ik ben.
Dus in mijn leven werd er nog niet vaak gevast.


crumble met frambozen uit de tuin

En volgens christelijke traditie
zijn het ook nog eens vleesloze dagen.
Makkelijk voor de flexitariër die ik ben.
Zo christelijk traditioneel ben ik dan weer niet,
maar desondanks vermijd ik vleesconsumptie sowieso graag.

Behalve dat ik niet alleen woon natuurlijk.
Meer nog: vleeswolfjes in huis heb.
Als chef-kok (meer chef dan kok) bepaal ik dan wel het menu,
als het ganse gezin met lange tanden aan tafel zit,
is er ook niet veel leuks aan.


hutsepot van chinese kool en pompoen met feta en zongedroogde tomaatjes

Nu hebben we sinds een paar jaar Een Systeem dat prima werkt:
op zaterdagochtend maak ik een weekplanning op,
waaruit het boodschappenlijstje samengesteld wordt.
Ik kies de gerechten uit
(ik gebruik daarvoor mijn Pinterestborden, Bloglovin' saves
& een map met knipsels)
waarbij ik rekening hou met hoeveel kooktijd ik per dag heb,
hoeveel activiteiten er zijn & wanneer het eten dus best klaar is,
variatie, seizoen, wat nog in de voorraad of frigo steekt
en ieders voor- & afkeuren.
Een jarig kindje mag sowieso het avondmaal uitkiezen op zijn/haar verjaardag
en bijna elke zaterdagochtend vraag ik 
aan het kindje dat toevallig opduikt in mijn buurt tijdens het opstellen: 
"wat zou je nog eens willen dat ik maak?".
("Stampepoef met eitjes en kaas!" is daarbij 9 op 10 het antwoord trouwens.)

Het Systeem heeft tal van voordelen wat mij betreft:

1) Gedaan met de eeuwige vraag"wat eten we vanavond?"

Als je mij vóór de invoering van Het Systeem die vraag stelde, blokkeerde ik namelijk.
Hoe kan ik nu 's ochtends weten waar ik 's avonds zin in zal hebben?

En bovendien ben ik niet van het slag keukenprinsessen
dat kan toveren met whatever ze in de frigo vindt.
Ik heb een recept nodig en duidelijke instructies.
Behalve voor een gebakken eitje misschien,
maar dat kan je nu ook niet elke dag eten, niewaar.

Ik introduceerde een menubordje, dat prominent in de keuken staat
en waarop iedereen het weekmenu kan lezen.


- click to play - 

Het bordje was ooit een puzzel voor peuters.
De helft van de stukjes raakten kwijt
en de andere helft afgeknaagd en opgesabbeld.
Nee, we hebben geen hondje.

Met een stukje schoolbordpapier op maat erin gekleefd,
hèt perfecte, herbeschrijfbare menubordje.

Dit bordje helpt me ook te onthouden welke kleine boodschapjes
ik nog moet doen voor de verse aanvulling op de zaterdagse Colruyt-run.
Een vlugge blik erop werpen in het passeren tijdens de ochtendrush,
en ik weet wat ik eventueel nog moet bijhalen tegen 's avonds.




2) De boodschappen kunnen bewust & gericht gedaan worden,
geen random kar-vullerij meer.

Geen foute aankopen meer, geen dagelijkse trip naar de supermarkt of slager,
geen voedselverspilling,
en de portemonnee deed er ook een voordeel mee:
ruwweg halveerde ik onze foodkost!

pompoensoep

3) We eten veel gevarieerder en gezonder.

Zo ga ik geen dagen naeen de vaste Vlaamse formule
"patatten-groensels-vlees" kiezen,
maar wordt er afgewisseld tussen
rijstgerechten, couscous, pasta, bulgur, bladerdeeg,...


Zo komt er ook nog nauwelijks kant-en-klaar voedsel in huis.
En als het per uitzondering
- uit gemakzucht -
nog eens gebeurt, smaakt het me niet:
veel te zout, veel te bloemig, veel te artificieel.

4) Afwijken kan.

Geraak ik door omstandigheden in tijdsnood voor het geplande maal?
Echt niemand heeft zin in wat die avond op het menu staat?
De tuin produceert iets dat nu, direct, moet gegeten worden?

No prob, het menubord verdraagt wel wat flexibiliteit.
Desnoods schuif ik gerechten waarvan de ingrediënten iets langer bewaren,
naar de volgende week door.
Of ik vervang bijv. de voorgescheven groente door een alternatief.


recht uit de (kruiden)tuin op het bord


5) We eten minder vlees.

Ik zal wel het enige gezinslid zijn dat dat een voordeel vindt,
maar alla, als je een beetje een goede mama wil zijn,
doe je wat het beste is voor je kroost,
niet waar je jezelf het populairst mee maakt.

Ik hou me aan 100gr vlees per persoon maximum,
mijn vlees-portie geef ik vaak weg,
en sowieso eet ik enkel kip, kalkoen of vis.
Eén dag per week eten we allemaal veggie.



Dat dit een druppel op een hete plaat is? 
Maybe.
Maar dankzij Dagen Zonder Vlees kunnen er veel druppeltjes bij.

Via de site kan je voor jezelf, en/of als lid van een groep,
checken hoeveel je bespaart
op vlak van ecologische voetafdruk, water en broeikasgassen,
per dag dat je geen vis of vlees eet.

Schrik voor gebrek aan inspiratie hoeft niet,
de site biedt 40 vegetarische recepten aan
van kanjers als Jeroen Meus, Jamie Oliver, Ottolenghi, Nigella Lawson,...

Doe mee en daag jezelf eens uit:
1 dagje méér per week veggie eten dan je gebruikelijk doet,
maakt verschil.

Voor jezelf, je gezondheid, je energiepeil, de klimaatverandering, het dierenleed.

Doe dus de komende dagen nog maar eens goed aan carnaval
en daarna aan carne vale!
















2 opmerkingen:

  1. super,wil ik hier al lang invoeren(het weekmenu)maar de hubby wil niet mee,ik moet wel zeggen dat hij meestal de boodschapper van dienst is

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ah, maar hier ook hoor: ik geef het zaterdags boodschappenlijstje mee. En als hij àl te zeer afwijkt van wat erop staat, ga ik dreigen met over te schakelen naar Collect & Go :-:

      Verwijderen

Ik ben superbenieuwd naar je reactie, vraag, bedenking!