Wonderlijke wereld

Geen betere manier om de zomervakantie in te zetten,

dan met het Wereldfestival.

Bij dit tweejaarlijks feestje dat een week duurt,

hadden we ons voor de 2de maal opgegeven als gastgezin.

En net zoals vorige editie waarbij we een jong Russisch koppeltje 

mochten verwelkomen in ons huis,

viel het opnieuw enorm goed mee.

Deze keer kwamen twee Hongaarse studenten op logement.

 Zo'n stel gasten in huis,

geeft natuurlijk wel wat werk: meer was & plas,

meer boodschappen, koken & afwas,

meer geregel en geplan,

meer taxiritjes.

Maar die exta moeite weegt niet op tegen het extra plezier.

Het voelt als vakantie, zonder verlof te moeten opnemen.

Als de wereld ontdekken, zonder ver te moeten vliegen.

Als nieuwe indrukken opdoen, zonder je stad te moeten verlaten.

Exotiek in je eigen huis, tuin en stad.

En het tropisch klimaat kregen we er ook nog gratis bij.

Ook de dansvoorstellingen zelf waren weer heel erg mooi,

drie zag ik er, allen zeer divers en entertainend.

Ook de prachtige kostuums zijn een feest voor het oog.

En zeggen dat ik tot vóór de vorige editie dacht
dat zo'n oubollige folkloretoestanden niets voor mij zouden zijn...

Vooroordelen, bleken alweer nergens goed voor.

- klik voor een paar impressies -

Over de party's na de avondvoorstellingen kunnen we kort zijn:

ze waren very hot...
:-)

Het zwarte gat na de slotvoorstelling & het vertrek van onze beminnelijke logés

was dan ook onoverkomelijk.

In tijden van nood & weemoed,

brengt zoetigheid soelaas.

Met behulp van een paar serieus overrijpe bananen en een paar bereidwillige kinderhanden,

kwam er een bananenbrood op tafel.

Het recept vond ik ooit op internet, maar in pre-Pinterest-tijden,
dus bewaard in een Word-docje, en de credits moet ik dan ook schuldig blijven.

Maar maakt niet veel uit, er zijn massa's gelijksoortige recepten te vinden op het www.

Voor wie ook deze betrekkelijk zondeloze (want zonder gluten, toegevoegd vet of suiker)
zoete troost kan gebruiken,
hierbij het recept van mijn versie:

3 werkelijk héél erg rijpe bananen (eentje liep nog net niet vanzelf uit de schil)

3 kakelverse tikkeneitjes van onze tokkende dames

(die bij voorkeur midden in de netels leggen, waar we hen nu proberen van af te brengen door hen "kort te houden" - voorlopig zonder al te veel resultaat)

100g amandelmeel + 50g volkoren speltmeel

snufje zout

half zakje bakpoeder

een handje hazelnoten, in stukjes gehakt (de noten hé, niet het handje!)

een handje pecannoten, in stukjes gehakt (idem)

een lepel lijnzaad

een schepje chiazaadjes

100g reeds wit uitgeslagen zwarte chocolade, in stukjes gehakt
(zo opeten zou iets minder smakelijk zijn, maar ideaal om mee te bakken)

Mix of prak de bananen.

Voeg de eitjes toe, klop met de garde goed door.

Spatel meel, zout & bakpoeder erdoor.

Laat 10 minuutjes rusten.

Voeg noten, zaden & chocoladestukjes toe, meng goed.

Stort in ingevette bakvorm.

Zet in voorverwarmde oven op 180° gedurende 45 minuten.

Moeilijkste aan dit recept: hou jezelf in toom:
laat zeker uurtje afkoelen vóór je deze heerlijkheid uit de vorm probeert te halen.
Enjoy!