Nog een duwke

De meet is in zicht

voor Mijn Korte Ritten.

Ik bengel maar triest onderaan eigenlijk

met mijn totaal van 10 kilometer

over 8 autoloze dagen.

Voor mij is het blijkbaar eerder

Mijn Ultra Korte Ritten.

Zodra er kinderen mee moeten

en dus meerdere boekentassen,

zakken en ander spul,

lukt het namelijk al meteen niet meer.

Verkeerde boekentassen (= kunnen niet op de rug),

een rondpunt aan een 4-vaksbaan

dat me bij het idee alleen al om met 3 kinderen erover te geraken, stress geeft,

de jongste die nog niet voldoende getraind is

om meteen 5 kilometer te riskeren,

teveel boodschappen gepland om nog in de fietstassen te kunnen;

er is te vaak een reden waarom de auto toch weer van stal gaat.

Maar de korte tochtjes in het centrum

doen we wèl met veel plezier

met behulp van spierkracht ipv paardenkracht!

prentje van de toffe blog Greedy For Colour - klikkerdeklik

En dan komt de spinazie weer in beeld.

Vanavond een receptje getest van Klara's Kitchen Blog

met de kraakverse spinazie uit eigen tuin

Zal zeker nog op tafel komen

en met een zak voorgewassen spinazie uit de winkel

zal het wellicht wat minder knarsetanden ;-)

Ik lijk wel èlke post van Klara

te saven op Bloglovin' en/of te pinnen op Pinterest.

Straks ook nog het ontbijt met warme frambozen uitproberen, 

want heb geen lege potjes meer voor confituur,

die vulde ik namelijk dit weekend al.

framblij!

En een mens moet toch iets met de dagelijkse berg 

rode heerlijkheden!

't Is feest, 't is feest, 't is ier nog nooit zo plezant geweest

En ik dacht dat mei niet te overtreffen was!

Maar juni is ook top, 

met als voorlopig hoogtepunt

het communieweekend.

Met 3 communicant/lentefeest-kindertjes in de familie,

hadden we begin vorig jaar al besloten

om er een gezamenlijk feest van te maken.

En aangezien we de traditie graag hoog houden

om jaarlijks minstens 1 weekend met de hele familie samen door te brengen,

maakten we er meteen een gans feestweekend van.

Place to be: De Boskabanne in het Prullenbos.

- click to play -

Vrijdagavond druppelden de gezinnen één voor één binnen
om te genieten van de culinaire hapjes van schoonzus,

en later van de meesterlijke kazen van Van Tricht

Alles op het terras met uitzicht over de visvijver.

Ah ja, met zo'n weer gingen we toch niet binnen zitten zeker.

De kinderen ravotten buiten tot het donker werd.

Met een speelplein en speelbos,

watervertier

en een vuurschaal waarvoor hout diende gesprokkeld,

verveelden ze zich geen seconde.

kooi voor wilde kindjes

Zaterdagochtend bereidden we samen het feest voor.
De locatie omtoveren tot feestpaleis vergde wat sleur- & decoratiewerk.

The finishing touches laat je echter beter niet over aan een man.

Getuige de interpretatie van de opdracht

"we zijn met de 3 zussen een half uur bezig geweest om de tafelkleden 

perfect te draperen en onderaan te bevestigen,

wil je ze nog eens extra vastmaken want de wind speelt er nog steeds onder":

Wat is het probleem? Het hangt toch goed vast nu?

mijn versierde keien - goed voor vele avonden haakplezier

In de voormiddag was het nog grijs en frisjes,
maar net zoals de meteo-apps beloofd hadden,
werd het tegen 's middags prachtig weer.
De genodigden arriveerden
en zagen dat het goed was:
heerlijk eten,
rijkelijk met drank overgoten,
blije kindjes,
in een prachtig kader
onder een stralende zon.
Het feest duurde tot de vroege uurtjes.

het statige familieportret

mijmer aan de vijver

dankjewel oma & opa

my cutie pie

Zondagmorgen deed hier en daar een hoofdje een beetje zeer...

Nog meer lekkers

Mmmmm, nieuw lekkers uit de tuin:

frambozen en jeneverbesjes.

vandaag is rood

Nu nog beslissen wat ermee te doen.

Confituur?

Coulis?

Sap?

Invriezen?

Laat ons alles maar eens proberen,

want met een dagelijkse oogst van bovenstaande proporties,

kan het niet altijd onderstaand zijn:

coupe vers fruit

En nu de laatste asperges hun kopjes hebben boven gestoken,

zal spinazie de fakkel overnemen met een dagelijkse portie groene vitamientjes.

- click to play -

Gedaan met de eigenaardig ruikende pipi,

vanaf nu gaan we voor forceballen.

Yummy for my tummy

Moestuinoogst van de dag:

radijsjes en rucola.

Dat eerste lust ik eigenlijk niet erg,
te scherp op de tong.

Maar aangezien de jongste zoon van oma & opa

een leuk boekje had gekregen

met zaadjes bij,

moesten die toch de moestuin in natuurlijk.

dankjewel tuinmannetje!

Rucola kan me veel meer bekoren,

al is het in boeketvorm een beetje sober:

dankjewel tuinman!

Bij een veggie pasta (courtesy of Colruyt-recepten) 

smaakte dat lekker pittig door:

Ingrediënten voor 4pp:

2 à 3 courgettes

1 limoen of 1/2 citroen

1 rood pepertje

verse kruiden

2 teentjes knoflook

200g haloumi

6 eetlepel (Griekse) yoghurt of zure room

400g pasta naar keuze

olijfolie

p&z

rucola

balsamico-azijn

Voorbereiding (10 min):

- snij de haloumi in plakjes

- snij de ongeschilde courgette in reepjes

- pers de limoen/citroen & meng met de yoghurt of zure room,

kruid met snufje zout en zwarte peper

- pers of snipper de knoflook fijn

- verwijder de pitjes uit het pepertje & hak fijn

- rits de blaadjes van de verse kruiden 

(= tijm, oregano, rozemarijn, basilicum,... use what you have/like)

Bereiding (20 min):

1) verhit de olijfolie in een kookpot en voeg de courgette, knoflook & pepertje toe

2) kruid met peper & zout en laat 15 minuten stoven met het deksel op de pot

3) voeg op het eind de verse kruiden toe

4) kook intussen de pasta al dente in lichtgezouten water

5) grill de haloumi in een antikleefpan zonder vetstof

6) giet de pasta af, schep de courgettes & het yoghurtmengsel erdoor

7) serveer met rucola, verse basilicum & de gegrilde haloumi 

en een streepje balsamicocrème of -azijn voor kleur en fijn extra smaakje

PS Haloumi smaakt erg zout, dus wees niet te scheutig met het zout in de rest van de bereiding.

Mijn korte ritten

Nog vóór ik fan werd van onze stadstuin "as is",

omhelsde ik meteen na de verhuis het stadscentrum-wonen.

Ik vind het ronduit heerlijk

om overal dichtbij te wonen:

de bakker, buurtwinkels en bistro's,

het sportcentrum waar de kinderen op sportkamp gingen in de paasvakantie,

de speelpleinwerking waar ze deze zomer zullen vertoeven,

de muziekschool  & kunstacademie die gefrequenteerd worden,

mijn places-to-be voor keramiek, muziek, politiek.

Alles op loop- of fietsafstand.

- click to play -

Geen regendruppel of tegenwind houdt me nog tegen,

de auto blijft zoveel mogelijk op stal.

Enkel het probleem van opwaaiende rokken, 

daar moet ik nog iets op verzinnen.

En nu de jongste spruit in nauwelijks 1 uur tijd 

(na 2 jaar weigeren om zelfs maar te proberen)

ook eindelijk zelf kan fietsen, 

zijn we er helemaal!

Ik doe dus graag mee aan Mijn korte ritten.

Misschien wil je ook wel aansluiten?

Door je fiets- & voettochtjes te registreren,

kom je te weten

hoe blij je het milieu maakt met de CO2-uitstoot die je hebt vermeden,

hoe blij je portemonnee werd door de uitgespaarde kosten

en hoe blij je lijn wordt van de verbrande calorieën.

Als je bovendien bij de blogchallenge-groep aansluit

(opgericht door 4 van mijn favo blogs)

maak je niet alleen kans op een van de MKR-prijzen,

maar ook op die van de groep!

Mei maakte me blij

Telkens opnieuw denk ik: 
nee, dat kan toch niet, 

alweer een nieuwe maand, 

ik kan niet meer mee!

Januari en februari stonden volop in het teken van de verhuis 

(zeer geslaagd trouwens, met dank aan een super verhuisteam), 

maart en april waren nodig om daar wat van te bekomen.

Mei was magisch met het ene feest na het andere, 

maar nu dus ook alweer voorbij.

Het startte met een tuinfeestje zonder genodigden:

de natuur ontwaakte uit haar winterslaap.

Wat ons eerst een oubollige tuin leek

die we zo snel mogelijk wilden heraanleggen naar onze goesting, 

is na een paar maand aankijken toch helemaal aanvaard zoals ie is: 

romantisch ouderwets, 

glooiend & geurig, 

niet erg praktisch en een tikje onstuimig,
groot en groots met parkallures,
maar ook steeds weer verrassend.

We mochten al vele onverwachte kadootjes ontvangen: 

eerst en vooral de uitbundige versiering van de stokoude kerselaar:

De onvermijdelijke confetti achteraf was ergens ook wel feestelijk, al kregen we wel klachten van de plaatselijke (vijver)bevolking:

Na dit feest voor het oog, 

werden we bedwelmd door de heerlijk geurende jasmijnen, 

in 5 verschillende tinten zelfs doorheen de tuin te vinden.

Je kan proberen die heerlijkheden te vangen om in huis van te genieten, 

maar langer dan een dag blijft dat dus niet duren:

De rododendrons en irissen zorgen nu voor nieuwe kleurenpracht

en ergens staat er nu weer iets lekker te ruiken, 

maar heb nog niet ontdekt wat.

En ook de smaakpapillen werden gestreeld:

rabarber werd crumble (recept-tip),

de asperges deden al meermaals dienst
dankzij de inspiratie van een heerlijk Hello Fresh-receptje:

Of zoals vanavond nog in een quiche 
(met ricotta, met zongedroogde tomaatjes door gemixt).

En de kippen maakten opeens hun maandenlange leg-stop weer helemaal goed. 

We hadden het al niet meer verwacht, 

dus het was even schrikken toen we het pas na een tijdje opmerkten:

't Moet zijn dat zij zich ook kiplekker voelen in hun nieuwe onderkomen.

Met de welig woekerende klimop, bamboe en varens
valt de echtgenoot wel in heftige discussies, 
maar voorlopig lijkt hij ze de baas te zijn.

Hij spit, plant, zaait, wiedt, snoeit en maait als een volleerd tuinier 
(euh, not! maar zo wordt ie het wel natuurlijk).

En vecht tegen de kapers op de kust: vogels, insecten, slakken.

Als hij de strijd volhoudt, 
hebben we nog veel lekkers tegoed!